اسیر فصل خزان گردد
عمر آنکس که دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را
با بال و پرت نگو که ماندن ننگ است
فریاد نزن که آسمان خوشرنگ است
برگرد پرنده دل به پرواز نبند
اینجا دل یک قفس برایت تنگ است
با بال و پرت نگو که ماندن ننگ است
فریاد نزن که آسمان خوشرنگ است
برگرد پرنده،دل به پرواز نبند
اینجا دل یک قفس برایت تنگ است
خیلی شعرت قشنگ بود.مرسی
68411 بازدید
73 بازدید امروز
3 بازدید دیروز
108 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian