اسیر فصل خزان گردد
عمر آنکس که دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را
با بال و پرت نگو که ماندن ننگ است
فریاد نزن که آسمان خوشرنگ است
برگرد پرنده دل به پرواز نبند
اینجا دل یک قفس برایت تنگ است
با بال و پرت نگو که ماندن ننگ است
فریاد نزن که آسمان خوشرنگ است
برگرد پرنده،دل به پرواز نبند
اینجا دل یک قفس برایت تنگ است
خیلی شعرت قشنگ بود.مرسی
68504 بازدید
56 بازدید امروز
0 بازدید دیروز
73 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian