صبر کن ...

صبرکن ، گريه به زنجير شود ، بعد برو.

يا دل از ديدن تو سير شود ، بعد برو.

ای کبوتر، به کجا ؟ قدردگر صبربکن.

آسمان ، پای پرت پير شود ، بعد برو .

يک نفر ، حسرت لبخند تورا می بارد.

خنده کن، عشق نمک گير شود ، بعد برو .

تو اگر کوچ کنی ، بغض دلم ميشکند.

صبر کن گريه به زنجير شود ، بعد برو.

خواب ديدم ، شبی از راه ، سواری آمد ، باش ،اين حادثه تعبير شود ، بعد برو.

شنبه 27 فروردین 1390 - 2:55:48 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

× برای این پست نظرات ارسالی پس از تایید مدیر وبلاگ به نمایش در خواهند آمد

نظر ها

ali

http://www.gegli.com

ارسال پيام

شنبه 27 فروردین 1390 8:24:37 PM

اگر شکستن قلب و غرور، صدا داشت؛

عاشقان، سکوت شب را ویران میکردند.

اگر به راستی، خواستن، توانستن بود؛

محال نبود وصال!

و عاشقان که همیشه خواهانند،

همیشه می توانستند تنها نباشند.